Αριστοτέλης Βαλαωρίτης |
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης ( 1829-1879 , Εθνικός ποιητής) |
Αριθμός Αφορισμών: 6 | Αναγνώσεις: 17,207 |
• | Νιώθω για σε, πατρίδα μου, στα σπλάχνα χαλασμό.
άρεσε σε 8
|
• | Κι αν εξεράθη το κλαρί, πάντα χλωρή είν’ η ρίζα.
άρεσε σε 8
|
• | Τ’ άλογο! Τ’ άλογο! Ομέρ Βρυώνη. Το Σούλι εχούμησε και μας πλακώνει.
(από τη "Η Φυγή")
άρεσε σε 1
|
• | Τ’ ανδρειωμένου η ψυχή, του φοβερού του κλέφτη με τη βοή του τουφεκιού στα σύγνεφ’ απαντιέται, αδελφικά αγκαλιάζονται, χάνονται, σβηώνται, πάνε…
(από το "Ο Δήμος και το καριοφίλι του")
άρεσε σε 4
|
• | Μέριασε, βράχε να διαβώ!- το κύμα ανδρειωμένο λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο- μέριασε, μες στα στήθη μου, πούσαν νεκρά και κρύα, μαύρος βοριάς εφώλιασε και μαύρη τρικυμία.
(από το "Ο Βράχος και το Κύμα")
άρεσε σε 3
|
• | Πώς μας θωρείς ακίνητος; Πού τρέχει ο λογισμός σου, τα φτερωτά σου τα όνειρα; Γιατί στο μέτωπό σου να μη φυτρώνουν γέροντα, τόσες χρυσές αχτίδες όσες μας δίδ’ η όψη σου παρηγοριές κι ελπίδες;
(από το "Στον Ανδριάντα Γρηγορίου του Ε'")
|
Πηγή : http://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=608#ixzz2M00SzClB
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου