Κωνσταντίνος Καβάφης

Κωνσταντίνος Καβάφης ( 1868-1933 , Ποιητής)

Ενα σύντομο αυτοβιογραφικό από τον ίδιο: «Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος, αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά».

Το σώμα των Καβαφικών ποιημάτων περιλαμβάνει: Τα 154 ποιήματα που αναγνώρισε ο ίδιος (τα λεγόμενα "Αναγνωρισμένα"[1] ), τα 37 "Αποκηρυγμένα"[2] ποιήματά του, τα περισσότερα νεανικά, σε ρομαντική καθαρεύουσα, τα οποία αργότερα αποκήρυξε, τα "Κρυμμένα"[3] , δηλαδή 75 ποιήματα που βρέθηκαν τελειωμένα στα χαρτιά του, καθώς και τα 30 "Ατελή"[4] , που βρέθηκαν στα χαρτιά του χωρίς να έχουν πάρει την οριστική τους μορφή. Ο ίδιος είχε κατατάξει τα ποιήματά του σε τρεις κατηγορίες: τα ιστορικά, τα φιλοσοφικά και τα ηδονικά ή αισθησιακά. Η γλώσσα και η στιχουργική μορφή των ποιημάτων του Καβάφη ήταν ιδιόρρυθμες και πρωτοποριακές για την εποχή. Τo βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ιδιότυπη γλώσσα, μείγμα καθαρεύουσας και δημοτικής, με ιδιωματικά στοιχεία της Κωνσταντινούπολης. Τα πιο χαρακτηριστικά από τα ποιήματά του είναι τα: Τα τείχη, Τα παράθυρα, Τρώες, Κεριά, Περιμένοντας τους βαρβάρους, Ιθάκη, Θερμοπύλες, Φωνές, Απολείπειν ο θεός Αντώνιον και η Η σατραπεία. Είναι μακράν ο πιο γνωστός και πολυδιαβασμένος Νεοέλληνας ποιητής στο εξωτερικό (αλλά και στην Ελλάδα).

Αριθμός Αφορισμών: 28

Αναγνώσεις: 213,891

•	Οι τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες.  R  άρεσε σε 18
•	Ίσως το φως νάναι μια νέα τυραννία. Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.  R  άρεσε σε 19
•	Υπάρχουν Αλήθεια και Ψεύδος άρα γε; ή υπάρχει μόνον Νέον και Παλαιόν, και το Ψεύδος είναι απλώς το γήρας της αληθείας;  R  άρεσε σε 12
•	Όπως μπορείς πια δούλεψε, μυαλό.  R  άρεσε σε 14
•	Ο παντρεμένος ζει σαν σκύλος και πεθαίνει σαν άνθρωπος. Ο ανύπανδρος ζει σαν άνθρωπος και πεθαίνει σαν σκύλος.  R  άρεσε σε 52
•	Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών.  R  άρεσε σε 10
•	Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, Αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. (από την "Ιθάκη")  R  άρεσε σε 42
•	Και μες στη τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ’ την δούλεψή της.  R  άρεσε σε 11
•	Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ να πούνε.  R  άρεσε σε 16
•	Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα, που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου.  R  άρεσε σε 8
•	Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους; Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις. ("Περιμένοντας τους βαρβάρους")  R  άρεσε σε 28
•	Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει. Τον έπαινο του Δήμου και των σοφιστών, Τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα εύγε. (από το "Η Σατραπεία")  R  άρεσε σε 13
•	Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που φεύγει. (από το "Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον")  R  άρεσε σε 12
•	Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο. Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια. (από την "Ιθάκη")  R  άρεσε σε 24
•	Υπήρξεν έτι το άριστον εκείνο, Ελληνικός— ιδιότητα δεν έχ’ η ανθρωπότης τιμιοτέραν· εις τους θεούς ευρίσκονται τα πέραν. (Επιτύμβιον Aντιόχου, βασιλέως Kομμαγηνής)  R  άρεσε σε 2
•	Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους…. Δεν έχει πλοίο για σε δεν έχει οδό. Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ, σ’ όλη τη γη τη ρήμαξες. (από το "Η πόλις")  R  άρεσε σε 13
•	Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασεν η ώρα. Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια. (από το "Απ' τες εννιά")  R  άρεσε σε 29
•	Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη … Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον. Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω. (από τα "Τείχη")  R  άρεσε σε 13
•	Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες την πολλή συνάφεια του κόσμου, Μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες. (από το "Όσο μπορείς")  R  άρεσε σε 68
•	Όποιος απέτυχε, όποιος ξεπέσει, τι δύσκολο να μάθει της πενίας την νέα γλώσσα και τους νέους τρόπους.  R  άρεσε σε 5
•	Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των ώρισαν να φυλάγουν Θερμοπύλες. Ποτέ από το χρέος μη κινούντες. (από το "Θερμοπύλες")  R  άρεσε σε 32
•	Είν' η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων· είν' η προσπάθειές μας σαν των Τρώων. .................. Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία. Επάνω, στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος.  R  άρεσε σε 4
•	Όμως απ’ τ’ άλλα πιο πολύ με άγγιξε το άσμα το Τραπεζούντιον, με την παράξενή του γλώσσα, και με την λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων που ίσως όλο πίστευαν που θα σωθούμε ακόμη.  R  άρεσε σε 9
•	Τόσοι και τόσοι βαρβαρότεροί μας άλλοι αφού το γράφουν, θα το γράψουμε κ΄ εμείς. ........ Ώστε ανελλήνιστοι δεν είμεθα, θαρρώ. (από το ποίημα «Φιλέλλην»)  R  άρεσε σε 3
•	Κ΄ είν΄ η συνείδησίς μου ήσυχη για το αψήφιστο της εκλογής. Βλάπτουν κ΄ οι τρεις τους την Συρία το ίδιο.  R  άρεσε σε 7
•	Γιατί άκουσαν μια απαίσια βοή, θανάσιμη βοή την σκάλα ν' ανεβαίνει, ............. γιατί κατάλαβαν τι είδος βοή είναι τούτη, τάνοιωσαν πια τα βήματα των Εριννύων.  R  άρεσε σε 4
•	Α βεβαιότατα «πλην Λακεδαιμονίων» Είναι κι αυτή μια στάσις. Νιώθεται. … Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!  R  άρεσε σε 7
•	Το έργον των θεών διακόπτομεν εμείς, τα βιαστικά κι άπειρα όντα της στιγμής.  R  άρεσε σε 14

Πηγή : http://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=612#ixzz2Lzi7GCg5